Rozdział 9

* Z życia Zayn 'a *
 Moja dziewczyna wyglądała pięknie. Nie wiedziałem czy to ta sama osoba. Dzisiaj mieliśmy lot do następnego kraju o 17.00. Więc zaprosiłem Oliwię na wspólny obiad, ona zgodziła się. Ubrałem się w czarne spodnie, koszule i na nie dopięty krawat. Włosy wziąłem na żel, podoba też wyglądałem przystojnie. Poszliśmy do włsokiej restauracji. Nie wiem co się działo z Oliwią, myślałem że wstała lewą nogą. Ciągle mówiła mi, żebym nie gapił się na cycki innych dziewczyn. Chodziaż twierdziłem, że to nie prawda.  Oliwia po godzinie spędzonej wybiegła z restauracji. Nie wiedziałem o co jej chodzi. Postanowiłem zostawić pieniądze i pobiec za Oliwią, niestety nie zdążyłem kiedy wyszłem z restauracji dziewczyny już nie było. Bardzo było mi przykro.
* Z życia Oliwi *

 Nie mogła już wytrzymać jak on patrzył się na każde cycki w centrum handlowym , nie mogłam wytrzymać. Wybiegłam z restauracji, kiedy się odwróciłam zobaczyłam jak Zayn wyjmował portfel i płacił. Dlatego przyśpieszyłam nie miałam ochoty z nim rozmawaić. Następnego dnia poszłam do domu Zayn ' a.
- Cześć, musimy porozmawaić . Mogę wejść.? - zapytałam nie patrząc na jego piękne oczy.
- Tak jasne, wchodź.
- No, bo - zaczęłam się jąkać. - myślę, że powinniśmy się rozstać. - zaczęły mi spływać krople po policzkach.
- Ale Oliwia, ja Ciebie kocham.- powiedział to tak słodko.
- Ale nie możemy być razem. Żegnaj.
 Zayn nic nie odpowiedział, wyszłam z jego domu i ruszyłam w stronę swojego.  Biegłam do domu, a po drodze przewróciłam się. Nie miałam siły wstać. Siedziałam i płakałam.
- Co się stało ? Daj rękę pomogę Ci wstać.
- Nie dziękuje i nie będę panu opowiadała co się ze mną dzieje, bo pana nie znam i niech pan stąd idzie.
- Ale ja nalegam.
 Dałam się na mówić i wstałam, nie mogła rozprostować kolana z którego lała mi się krew. Poczekaj zaniosę Cię do szpitala. Wziął mnie na ręce, a po drodze rozmawialiśmy.
- Jak masz na imię ? - zapytałam.
- Alan , a ty piękna ?
- Oliwia i dziękuje.
 Szpital był nie daleko , więc za 5 minut byliśmy na miejscu. Alan czekał na mnie przed salą. Z której wyszłam po 20 minutach.
- I co z tą nogą ?
- Wszystko okej, na szczęście to nie było złamanie. Założyli mi bandaż i mogę iść już do domu, a za 2 tygodnie mam się zgłosić na kontrole.
- To może ja cie odprowadzę ?
-  Dziękuje, jesteś bardzo miły.

* Przemyślenia Zayn' a *
   Nie wiem co zrobiłem źle . Tak bardzo się starałem. Kochałem ją. Kupowałem jej wszystko czego pragnęła, całowałem kiedy chciała i przytulałem. A ona mnie odrzuciła. Nie wiem dlaczego. Muszę ją odzyskać i napewno to zrobię. Muszę się dowiedzieć czemu ze mną zerwała. Nigdy nie spotkałem lepszej osoby od Oliwi.

* Przemyślenia Oliwi*
 Alan był boski. Taki opiekuńczy i miły. Polubiłam go. Jeszcze dobrze go nie znam. Ale bardzo lubię. Przy nim całkowicie zapomniałam o Zayn'nie. Jest opiekuńczy. Czekał na mnie i nalegał, żebym dała się podnieść. inny chłopak by tak nie zrobił. Mam nadzieje, że będziemy się spotykać.

______________________________________
Przepraszam, że tak długo nie dodawałam tego 9 rozdziału, ale musiałam się uczyć. Przepraszam za to, że jest on taki krótki. Dziękuje za prawie 1000 wejść. :* Bardzo Was kocham i pragnę, abyście czytali tego blooga. Zapraszam do komentowania. 
Jeśli się postaracie to może nawet jutro dodam następny . :*